Οποιοσδήποτε εμπορικός οργανισμός υποχρεούται να τηρεί οικονομικές καταστάσεις και να το υποβάλλει έγκαιρα στις φορολογικές αρχές. Αξίζει να σημειωθεί ότι η υποχρέωση αυτή ισχύει για όλες τις εταιρείες, ανεξάρτητα από το μέγεθος και το ύψος των κερδών που έχουν εισπραχθεί. Επιπλέον, ακόμη και όταν πραγματοποιούνται ζημιογόνες δραστηριότητες, οι επιχειρήσεις δεν απαλλάσσονται από την υποχρέωση παροχής φορολογικών στοιχείων. Ωστόσο, εκτός από αυτό, η λογιστική είναι απαραίτητη. Ας δούμε τα χαρακτηριστικά και τις διαφορές τους.
Ορισμοί
Όλες οι οικονομικές πράξεις της εταιρείας πρέπει να αντικατοπτρίζονται στις δηλώσεις - λογιστική και φόρος. Ωστόσο, ένας εντυπωσιακός αριθμός επιχειρηματιών τους προκαλεί σύγχυση, διότι δεν καταλαβαίνουν τις κυριότερες διαφορές. Κατά συνέπεια, τίθεται το ερώτημα: γιατί να τηρούν ταυτόχρονα λογιστικά και φορολογικά αρχεία; Τα προβλήματα που προκύπτουν σε αυτό προκαλούν πολλή σύγχυση. Ας ξεκινήσουμε με τους ορισμούς.
Η λογιστική είναι ένα διατεταγμένο σύστημα συλλογής πληροφοριών που αντικατοπτρίζει την τρέχουσα κατάσταση της περιουσίας της επιχείρησης με νομισματικούς όρους. Πρέπει να καταλάβετε ότι αυτή η δραστηριότητα απαιτεί ειδικές γνώσεις. Ως εκ τούτου, οι περισσότερες εταιρείες δεν αφήνουν τα πάντα να πηγαίνουν τυχαία, αλλά προτιμούν να προσλάβουν έναν ειδικό με τα κατάλληλα προσόντα.
Η φορολογική λογιστική πραγματοποιείται προκειμένου να ληφθούν πληροφορίες σχετικά με τα έσοδα και τα έξοδα της επιχείρησης. Αυτές οι δηλώσεις προορίζονται για τις αρμόδιες αρχές. Εξάλλου, στηρίζεται στη βάση ότι η φορολογική βάση καθορίζεται για τον μεταγενέστερο υπολογισμό του ποσού των εισφορών που καταβάλλονται στον κρατικό προϋπολογισμό.
Πρέπει να καταλάβετε ότι το κέρδος που προκύπτει από τα αποτελέσματα αυτών των τύπων αναφοράς μπορεί να είναι διαφορετικό. Αυτή είναι η κύρια διαφορά μεταξύ λογιστικής και φορολογικής λογιστικής. Ωστόσο, δεν είναι η μόνη.
Χαρακτηριστικά
Όλες οι εταιρείες υποχρεούνται να τηρούν φορολογικά αρχεία. Ακόμη και εκείνοι που χρησιμοποιούν ειδικούς τρόπους στους υπολογισμούς. Στην περίπτωση αυτή, η λογιστική διαδικασία πρέπει να αναφέρεται στη λογιστική πολιτική της επιχείρησης, η οποία καθίσταται το κύριο έγγραφο για τον υπολογισμό των φόρων. Ωστόσο, αυτό συμβαίνει μετά από έγκριση από τον διαχειριστή.
Η λογιστική περιλαμβάνει την τεκμηρίωση, την κατάρτιση των ισολογισμών, την απογραφή και ορισμένα άλλα μέτρα που έχουν κοινό στόχο. Συνίσταται στην παραγωγή πλήρων και αξιόπιστων πληροφοριών σχετικά με τις οικονομικές δραστηριότητες της επιχείρησης.
Απαιτήσεις
Η ισχύουσα νομοθεσία επιβάλλει σημαντικό αριθμό απαιτήσεων για την υποβολή εκθέσεων στην επιχείρηση. Όλες οι εταιρείες πρέπει να συμμορφώνονται με αυτές.
Συγκεκριμένα, αυτό ισχύει για τη λογιστική εκπτώσεων. Όπως γνωρίζετε, κάθε εταιρεία καθορίζει ανεξάρτητα την αξία των δικών της αγαθών. Η έκπτωση δεν ισχύει για τις δαπάνες, καθώς πρόκειται για μείωση της αξίας που είχε αρχικά δηλωθεί.Αυτές είναι σημαντικές πληροφορίες που χρησιμοποιούνται όχι μόνο στη λογιστική αλλά και στη φορολογική λογιστική. Στην τελευταία περίπτωση, οι εκπτώσεις οφείλονται σε χαμηλότερα εισοδήματα.
Πρέπει να καταλάβετε ότι αυτό είναι μόνο ένας από έναν εντυπωσιακό αριθμό απαιτήσεων που επιβάλλονται από το νόμο.
Κύρια καθήκοντα
Για να κατανοήσουμε καλύτερα τη διαφορά μεταξύ λογιστικής και φορολογικής λογιστικής, ας μάθουμε για ποιους σκοπούς χρησιμοποιούνται. Αυτές οι πληροφορίες θα σας επιτρέψουν να σταματήσετε να συγχέετε αυτές τις έννοιες.
Έτσι, καταρχήν, αναφέρουμε τους κύριους στόχους της λογιστικής:
- Πρώτα απ 'όλα, σας επιτρέπει να δημιουργείτε πλήρεις και αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με τις οικονομικές δραστηριότητες της επιχείρησης, καθώς και την κατάσταση της περιουσίας της.
- Συλλογή πληροφοριών που ενδέχεται να απαιτούνται από εσωτερικούς ή εξωτερικούς χρήστες για την παρακολούθηση της συμμόρφωσης με την ισχύουσα ρωσική νομοθεσία.
- Πρόληψη ζημιών στην επιχείρηση και αναζήτηση οικονομικών αποθεμάτων για να διασφαλιστεί η βιωσιμότητά της.
Φορολογικοί στόχοι λογιστικής
Οι εκπτώσεις στη λογιστική είναι ένα ζήτημα που αξίζει να εξεταστεί ξεχωριστά. Συζητήσαμε νωρίτερα. Εν τω μεταξύ, πίσω στο ερώτημα του τρόπου με τον οποίο η λογιστική διαφέρει από τη φορολογική λογιστική. Για να απαντήσουμε, ας αναφερθούμε εν συντομία στους στόχους της τελευταίας:
- Πρώτα απ 'όλα, καλείται να παράγει αξιόπιστες πληροφορίες απαραίτητες για τον καθορισμό της φορολογικής βάσης για μια συγκεκριμένη περίοδο.
- Παρέχετε τις απαραίτητες πληροφορίες στους εσωτερικούς και εξωτερικούς χρήστες που ασκούν τον έλεγχο της πληρωμής των φόρων στον κρατικό προϋπολογισμό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η αναφορά πρέπει να γίνεται από έναν εξειδικευμένο επαγγελματία ο οποίος δεν κάνει λάθη.
- Παροχή πληροφοριών στους εσωτερικούς χρήστες για βελτιστοποίηση και μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης της επιχείρησης.
Σχετικά με τις διαφορές
Υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ λογιστικής και φορολογικής λογιστικής. Αποτελείται από πολλές κύριες πτυχές. Ας εξοικειωθούμε με αυτούς:
- Πρώτα απ 'όλα, η κύρια διαφορά σχετίζεται με το ποιος είναι ο απολογισμός.
- Νομοθεσία που τις ρυθμίζει.
- Χαρακτηριστικά αναγνώρισης εσόδων και εξόδων.
Ποιος είναι για;
Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση θα δώσει μια σημαντική κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η λογιστική διαφέρει από τη φορολογική λογιστική. Εξάλλου, δεν είναι μόνο τα καθήκοντα που επιδιώκεται να επιλύσει αυτή η δραστηριότητα. Είναι εξίσου σημαντικό ποιος γίνεται ο τελικός αποδέκτης των πληροφοριών που ελήφθησαν κατά την προετοιμασία των δηλώσεων.
Έτσι, πρέπει να καταλάβετε ότι τα χαρακτηριστικά της οργάνωσης της λογιστικής στοχεύουν στο γεγονός ότι προορίζεται για τους διευθυντές της επιχείρησης και εκείνους που είναι άμεσα συνδεδεμένοι με αυτήν. Επιπλέον, αυτές οι πληροφορίες μπορούν να παρέχονται σε δυνητικούς επενδυτές ή πιστωτές σε περίπτωση που οι ιδιοκτήτες ενδιαφέρονται να προσελκύσουν πρόσθετα κεφάλαια και με αυτόν τον τρόπο επιδιώκουν να επιβεβαιώσουν τη φερεγγυότητα.
Νομοθετικές πράξεις
Αυτό είναι ένα άλλο σημαντικό σημείο στην απάντηση στο ερώτημα του τρόπου με τον οποίο η λογιστική διαφέρει από τη φορολογική λογιστική. Οι ειδικοί καθοδηγούνται από διαφορετικούς κανονισμούς κατά την προετοιμασία κάθε τύπου αναφοράς. Στην πρώτη περίπτωση, αυτός είναι ο νόμος "για τη λογιστική". Σύμφωνα με αυτό, είναι απαραίτητο να βασίζεται σε PBU. Αυτό το ακρωνύμιο αντιπροσωπεύει τις λογιστικές προβλέψεις.
Ισχύουν κάπως διαφορετικοί κανόνες για τη φορολογική αναφορά. Ποια; Μιλάμε για τον φορολογικό κώδικα, τους ομοσπονδιακούς νόμους και άλλες επίσημες πηγές.
Αναγνώριση εσόδων και εξόδων
Σύμφωνα με τις απαιτήσεις για τις οικονομικές καταστάσεις, θα πρέπει να αντανακλά όλες τις ταμειακές ροές. Κατά την κατάρτιση φορολογικών εκθέσεων ισχύουν ελαφρώς διαφορετικοί κανόνες. Επιπλέον, οι νομοθετικές πηγές αναφέρουν τις κατηγορίες που πρέπει να αφορούν τα έσοδα ή τις δαπάνες.
Οι οικονομικές καταστάσεις πρέπει να αντανακλούν πλήρη στοιχεία σχετικά με τις οικονομικές δραστηριότητες της επιχείρησης.Λαμβάνει άμεσα υπόψη το άμεσο και έμμεσο κόστος. Για παράδειγμα, η πρώτη κατηγορία περιλαμβάνει δαπάνες που σχετίζονται άμεσα με την παραγωγή. Για παράδειγμα, η αγορά υλικών ή άλλων πρώτων υλών, οι μισθοί των εργαζομένων που ασχολούνται με την κατασκευή προϊόντων κ.λπ.
Τώρα ξέρετε ποια είναι η διαφορά μεταξύ φόρου και λογιστικής. Αυτό θα κάνει σαφή διάκριση μεταξύ των δύο εννοιών και θα αποφευχθεί η σύγχυση. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για όσους έχουν να κάνουν με την αναφορά επιχειρήσεων.
Πρέπει να καταλάβετε ότι, παρά τις διαφορές, η λογιστική και η φορολογική λογιστική της επιχείρησης είναι στενά συνδεδεμένες μεταξύ τους. Πράγματι, βασίζονται στις οικονομικές δραστηριότητες της επιχείρησης. Επιπλέον, και οι δύο τύποι υποβολής εκθέσεων απαιτούν τη συσσώρευση και σύνθεση πληροφοριών σχετικά με τα έσοδα και τα έξοδα της επιχείρησης. Είναι μια λεπτή σχέση που δικαιολογεί τη σύγχυση που συχνά προκύπτει. Ωστόσο, τώρα μπορείτε να διακρίνετε το ένα από το άλλο χρησιμοποιώντας απλά κριτήρια.
Πρέπει να καταλάβετε ότι δεν πρέπει να παραμελείτε την κατάρτιση των οικονομικών καταστάσεων στην επιχείρηση. Παρά το γεγονός ότι δεν απαιτείται για υποβολή στις φορολογικές αρχές και μπορεί να προορίζεται αποκλειστικά για τον επικεφαλής. Ωστόσο, πρέπει να καταλάβετε ότι κατά την σύνταξή της ισχύουν και άλλες αρχές. Συνεπώς, εάν χρησιμοποιείται μόνο η φορολογική αναφορά για την αξιολόγηση των δραστηριοτήτων μιας επιχείρησης, είναι δυνατόν να παραπλανηθεί η διαχείριση. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το κέρδος σε αυτό είναι συνήθως υψηλότερο από ό, τι στις οικονομικές καταστάσεις. Πράγματι, το ποσό των εισφορών που πρέπει να καταβληθούν στον κρατικό προϋπολογισμό εξαρτάται από το μέγεθός του. Ταυτόχρονα, το πραγματικό κέρδος της επιχείρησης ενδέχεται να είναι χαμηλότερο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο διαχειριστής δεν πρέπει να αρνηθεί τη λογιστική.
